Betekenis geloven
1) de overtuiging hebben dat iets waar is Voorbeeld: 'Ik geloof er niets van.' iemand op zijn woord geloven (denken dat iemand de waarheid spreekt zonder daarvoor bewijzen te vr Gevonden op l oo f (het; o; meervoud: geloven) 1 het vertrouwen in de waarheid van iets: geloof hechten aan iets het geloven 2 een vast en innig vertrouwen op God: van zijn geloof vallen (a) zijn godsdienstige overtuiging verliezen; (b) principes opgeven of ertegen zondigen 3 godsdienst ge·l o ·ven (geloofde, heeft geloofd) 1 vast vertrouwen in het. 
- Betekenis geloven Geloven is de psychische toestand waarin iemand verkeert die bereid is om onder bepaalde voorwaarden een bepaalde bewering (propositie) voor waar aan te nemen. De eerste betekenis van geloven is de v [..].
Geloof definieren
1) overtuiging dat iets waar is of bestaat ergens geen geloof aan hechten (iets niet geloven) op goed geloof (in het vertrouwen dat het waar is) 2) overtuiging dat er een opperwezen bestaat Voorbeelden: 'het katho. Geloof of geloven is de aanname of overtuiging dat iets het geval is of iets voor waar houden. Actieve reflectie is geen voorwaarde voor geloven; het kan ook heel gewone of vanzelfsprekende zaken betreffen. [1] In de epistemologie gebruiken filosofen de term 'geloof' om te verwijzen naar houdingen over de wereld die waar of onwaar kunnen zijn. [2].- Geloof definieren In de context van religie is geloof het vertrouwen in of de overtuiging van de juistheid van een specifiek systeem van religieuze opvattingen waarvoor geen bewijs is. In het dagelijks spraakgebruik wordt geloof ook als synoniem gebruikt van religie of godsdienst: "Welk geloof heeft u?".
Vertrouwen betekenis
trou·wen 1) geloof dat iemand eerlijk is Voorbeeld: 'Hij heeft mijn vertrouwen geschonden.' Antoniem: wantrouwen iets in vertrouwen zeggen (iets zeggen dat niet doorverteld mag worden) iemand in vertrouwen nemen (iemand een geheim vertellen) 2). Vertrouwen is het hebben van een vaste overtuiging dat een gewenste omstandigheid, waarvan de beheersing buiten de eigen macht ligt, zich voor zal doen. [1] Op vertrouwen moet een beroep worden gedaan als over de omstandigheid geen zekerheid gekregen kan worden.- Vertrouwen betekenis tr ou ·wen (vertrouwde, heeft vertrouwd) 1 met zekerheid hopen: we vertrouwen erop dat 2 vertrouwen stellen: hij is niet te vertrouwen hij is onbetrouwbaar 2 ver·tr ou ·wen (het ; o) 1 geloof in iemands goede trouw en eerlijkheid.
Religie betekenis
Religie is een vorm van zingeving of het zoeken naar betekenisvolle verbindingen met een hogere macht of beginsel. Het woord komt van het Latijnse religio, dat oorspronkelijk 'religere' betekende: (het naleven van een) religieuze plicht. biedt 15 verschillende definities van het woord religie, afkomstig van diverse bronnen. Religie betekent meestal geloof in God of goden, maar ook een vorm van spiritualiteit of verbinding.Religie betekenis Een artikel over de oorsprong en betekenis van het Latijnse woord religio, dat later religie werd in het Nederlands. Het artikel bespreekt de verschillende theorieën van Lactantius, Cicero en Priscianus, en de rol van de laryngaaltheorie.